Ciężka praca kierowcy kosmicznej ciężarówki... 🚛🚛🚛🚛🚛🚛

-
Oto ja za sterami Type-6 Heavy


     o7

    
     
      Wita Was CDR. Proxima Alland. CDR, to skrót od ang. commander, ponieważ każdy pilot w ELITE w takim stopniu kończy szkołę pilotów. Mniejsza z tym, mam wrażenie, że mało osób wyraża jakiekolwiek zainteresowanie tym tematem. :D

W oczekiwaniu na pozwolenie na lądowanie...
Mój statek jest oddalony od tej stacji o 3 km!


No więc jak pisałam poprzednio, zabrałam się za przygotowania do mojej wielkiej wyprawy. Jak na razie po 10 godzinach chyba mam dość kasy, choć nie zdziwię się jak mi troszku braknie... No niestety fit do statki za 6 mln to jakieś 30 mln... Jak nie więcej. Oczywiście, mogę iść w półśrodki ale czy warto? Czy warto teraz oszczędzić by będąc 1000Ly od jakiejkolwiek cywilizacji, naprawdę sama, pluć sobie w brodę, że padł mi moduł, na który pożałowałam paru Cr? Co to to nie. Dlatego lecę na pełnym wypasie.Przygotowałam dla was jednak małą fotorelację z tego jak ciężko pracowałam za sterami Type-6 Heavy, by uzbierać 20mln Cr. 

No tak sobie radośnie przyspieszam :D

Miałam a tym pisać poprzednio, ale w końcu zapomniałam.Wiecie co jest pierwszą nauką o kosmosie w trakcie faktycznego latania po nim? Uczysz się tego, że jeżeli coś ci się wydaje, że jest małe, to oznacza tylko tylko tyle, że musisz być cholernie daleko od tego. :D Serio.
W napędzie Supercruise


Druga rzecz to świadomość, że pojęcie odległości jest względne. Odległości kosmiczne są nieosiągalne dla człowieka, dla całej ludzkości  a nawet dla samego światła. Odległość kilku tysięcy lat świetlnych... Kogo satysfakcjonuje prędkość światła, które musi gdzieś lecieć przez 1000 lat? Na szczęście w ELITE z łatwością osiągamy, a w zasadzie omijamy, prędkości, które wielokrotnie przekraczają prędkość światła. 

Tam daleko z tyłu, gdzie łączą się promienie, jest baza z której odlatuję.

Wydłuża mi się też sama wycieczka. Po pierwsze widzicie to czerwone "oko" na zdjęciu, na którym radośnie sobie przyspieszam? :D No to muszę zbadać co to jest. Niesamowicie pobudza to moją wyobraźnię! 
I kolejna sprawa. No skoro nazywam się Proxima, to warto by odwiedzić układ Proxima Centauri, nie??!
A tu kolejny dolot do stacji przy ciele niebieskim,
który z bliska jest wielkości naszego księżyca. 

Na koniec jeszcze zamieszczę Wam mój pierwszy filmik. Został on zrobiony zaraz po wylądowaniu dokładnie na stacji, na zdjęciu powyżej. To ważne aby zobaczyć jaki to ogrom. Przepraszam was za nagranie. Niestety w ELITE obsługa kamery jest bardzo rozbudowana i skomplikowana a do tego nie została predefiniowana i każdy klawisz trzeba ustawić samodzielnie. Co jak widzicie jeszcze nie do końca mi wyszło :D Zastanawiam się nad podłączeniem kolejnego kontrolera do obsługi samej kamery. 
To by były już dwie myszki, klawiatura, joystick i pad. :D Ale jazda :D 




Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Fenixy i Vinted

-
J estem i piszę. Ostatnio w kwestii filmów nie dzieje się kompletnie nic, co było by warte mojej uwagi lub nic tak złego co warte byłoby zmieszania z błotem. Z resztą dokładnie dzieje się to samo w kwestii książkowej. Tu jednak zwalam winę raczej na moje złe wybory. To oznacza tyle, że nie trafiam z dopasowaniem czytanej pozycji do mojego nastroju. Rytmu w jakim książka zwykle wpasowuje się w nasze codzienne życie. Dlatego od jakiegoś czasu zadowalam się czytaniem opowiadań. Tu zawsze jest ta szansa, że nawet jak coś nie podejdzie, to szybko się skończy albo wręcz możemy przeskoczyć do kolejnego opowiadania. W ogóle odkryłam, że opowiadania to odrębny świat, w którym wielu pisarzy się specjalizuje. Wiele historii nie może być długich, bo nie miałyby sensu. Opowiadania za to, choć często pozostawiają niedosyt, to jednak są oj są i dają do myślenia. Poza tym w natłoku wielu zainteresowań opowiadanie jest takie w sam raz. Przeczytasz jedno i… Jesteś usatysfakcjonowana. Zawsze uważałam się
Czytaj więcej

Poranna kawa...

-
Obraz
Ach wreszcie odkurzyłam mój kącik. To dlaczego znów miałam przerwę w malowaniu spowodowane jest czynnikami, których sama nie umiem pojąć. Chciałabym ale nie umiem. Dość powiem, że sama myśl o tym by siąść i malować powodowała, że aż mnie odrzucało. Widocznie tak musi już być, że czasami coś, co wydaje się najfajniejszym zajęciem na świecie staje się czasowo niefajne. Może byśmy mogli to bardziej docenić? Sama nie wiem. Peach też uwielbia swoje kolorowanki a jakoś nie mogła się od pół roku zebrać. Myślę, że to też troszkę rozczarowanie dotyczące zbiórki. Niestety poza jedną osobą, nie została wsparta przez nikogo. To bardzo przykre jak ludzie mają dziwnie poukładane w głowach. Gdybym byłą bezcelna jak niektórzy ludzie, których nawet znam. Napisałabym, że umieram na raka i chcę spełnić swoje ostatnie marzenie. Gwarantuje Wam, że ilość wpłat kilkukrotnie przekroczyłaby kwotę zbiórki. No ale niestety nie umieram… Reszta bez zmian. Ba, nawet drogie prezenty rozdaję dla darczyńców. Brakuje j
Czytaj więcej

Za oknem pada deszcz...

-
Obraz
 Brrr... Co za pogoda... Przez cały dzień robiło się coraz gorzej i gorzej. I tak od znośnego poranka, aż do koszmarnego popołudnia. Nie wiem jak jest teraz, kiedy piszę ten tekst ale wystarczy mi, że słyszę od czasu do czasu wyjące demonicznie porywy wiatru. Muszę się przyznać, że o ile nie muszę wychodzić z domu (a zazwyczaj jednak muszę) to uwielbiam taką pogodę, świetnie mnie nastraja. Wprowadza w stan kreatywnego, intelektualnego pobudzenia lub zadumy połączonej z filozoficzną analizą świata. Czasami też jedno i drugie naraz 😁 Tak więc siedzę teraz i piszę delektując się co chwila chmurą z kaktusowego liquidu oraz zimną karmelową herbatką, której nie dopił (jak zwykle)  Fighter. Co tam się u mnie dzisiaj działo? Po pracy pojechaliśmy szukać rękawic do kick-boxingu. Niestety na dwie galerie handlowe, tylko jeden sklep miał jakiś tam niewielki wybór. Niestety, brak znajomości tematu sprawił, że zadanie nas przerosło i to znacznie bardziej niż nam się wydawało. Poddaliśmy się z zami
Czytaj więcej